Zakończyłam proces certyfikacji i zdobyłam uprawnienia Coacha Kryzysowego 🙂
Coaching kryzysowy służy pomocy osobom, które znalazły się w umiarkowanym bądź lekkim kryzysie lub w ciężkim stresie. Praca z klientem w ramach coachingu kryzysowego składa się z dwóch etapów:
- Elementów interwencji kryzysowej
- Coachingu klasycznego.
Celem coachingu kryzysowego jest nie tylko przywrócenie klientowi dostępu do jego zasobów (np. poczucia kompetencji i poczucia własnej wartości) oraz pomoc w powrocie do optymalnego funkcjonowania, ale także uzyskanie wzrostu pokryzysowego (o ile klient chce pójść dalej, a nie tylko wrócić do równowagi).
W odróżnieniu od coachingu klasycznego, w coachingu kryzysowym duży nacisk kładziemy na psychoedukację oraz bardziej aktywną pomoc klientowi w znalezieniu rozwiązań swoich problemów oraz poradzeniu sobie z trudnymi emocjami (np. smutkiem, żalem, zamartwianiem się, strachem przed zmianą).
Kryzysy mogą dotyczyć zarówno życia zawodowego (np. utrata pracy, mobbing, problemy z poradzeniem sobie na stanowisku, bankructwo), jak i osobistego (np. rozpad związku, żałoba, choroba swoja lub bliskiego, kryzysy egzystencjalne, „kryzys wieku średniego”).
Podczas kursu nauczyłam się m.in.:
– Jak odróżnić kryzys od chronicznego stresu, dystymii i depresji?
– Jak stres (zarówno krótki, jak i chroniczny) wpływa na organizm i sposób funkcjonowania? Jak można ten negatywny wpływ ograniczyć?
– Jakie czynniki wpływają na to, jak źle ktoś znosi stres lub sytuacje kryzysowe? Jak indywidualne predyspozycje modyfikują doświadczanie kryzysu: cechy temperamentu, styl radzenia sobie w sytuacji trudnej i kryzysowej, płeć psychologiczna?
– Jak postępować z klientami w kryzysie, aby pomóc w powrocie do optymalnego funkcjonowania?
– Jakie zaburzenia/ problemy występują u osoby w kryzysie w funkcjonowaniu na poziomie poznawczym, emocjonalnym, behawioralnym, fizjologicznym i jak można je łagodzić?
– Dlaczego kryzys niesie w sobie potencjał rozwojowy?
– W jaki sposób coach może pomóc klientowi w osiągnięciu wzrostu pokryzysowego (czyli nie tylko powrotu do stanu równowagi, ale by kryzys stał się źródłem pozytywnej zmiany i rozwoju)?
– Jaki pracować z klientem w kryzysie ostrym (będącym skutkiem konkretnego niespodziewanego, trudnego wydarzenia np. utraty pracy czy śmierci bliskiej osoby), a jak w kryzysie chronicznym (czyli trwającym już dłuższy czas np. byciu w toksycznym związku lub mobbingu)?
– Przez jakie etapy przechodzi osoba w kryzysie?
– Jakie emocje towarzyszą osobie na poszczególnych etapach i co się z tym wiąże? Jak pracować z emocjami klienta?
– Jak pracować z klientem nad powrotem do równowagi emocjonalnej?
– Jak pomóc klientowi w wypracowaniu nowych przystosowawczych strategii, zachowań, reakcji i rozwiązań, które mogą pomóc wyjść z kryzysu?
– Jak pomóc klientowi w podniesieniu samooceny, wzmocnieniu poczucia własnej wartości, kontroli i sprawczości nad sobą i nad własnym życiem?
Aby uzyskać uprawnienia coacha kryzysowego dodatkowo musiałam również zdać egzamin z Podstaw Psychologii dla Coachy.
Na koniec chcę wyraźnie wyjaśnić, że z osobami w ciężkim kryzysie ma prawo pracować tylko psychoterapeuta, psychiatra, interwent kryzysowy lub psychotraumatolog.